Centrum Ogrodnicze Urbanikowie

Rośliny formowane wymagają regularnego cięcia dla zachowania formy bonsai. Terminy cięcia dostosowujemy do gatunku drzewka. Pierwsze cięcie bonsai z sosny, cisa, modrzewia i jałowca rozpoczynamy wczesną wiosną, zanim roślina wypuści młode przyrosty. U sosny drugie cięcie wykonujemy w fazie wypuszczania tzw. "świeczek"(V/VI). Latem w miarę potrzeb przycinamy dwukrotnie (VI/VII). Na przełomie VIII/IX wykonujemy ostatnie strzyżenie, aby przycięte pędy zdążyły zdrewnieć. W przypadku sosny i cisa najładniejszy efekt osiągniemy formując z nich kule a w przypadku jałowca i modrzewia poduchy. Drzewka bonsai wymagają regularnego podlewania oraz nawożenia a także w razie potrzeb ochrony przed chorobami i szkodnikami. Wniosek nasuwa się jeden – warto bacznie obserwować swoje bonsai a będą dumą naszego ogrodu.

Wybierając miejsce na posadzenie truskawek powinniśmy wziąć pod uwagę takie, które charakteryzuje się dużym nasłonecznieniem, gleba jest przepuszczalna, lekko kwaśna, zasobna w składniki pokarmowe (warto przed posadzeniem podsypać gotowym podłożem). Truskawki można sadzić w ciągu całego okresu wegetacyjnego, w miarę ich dostępności, warto pamiętać aby jesienią poprzedniego roku podłoże głęboko przekopać i wymieszać z obornikiem lub kompostem. Po posadzeniu truskawki dobrze podlewamy przez kilka dni. Rozsady sadzimy w rozstawie 30 cm(odległość między roślinami) na 50 cm (odległość między rzędami). Celem uniknięcia zabiegów odchwaszczających truskawki możemy sadzić na tzw. włókninie  (czarnej, zielonej lub brązowej).  Jeśli nie zastosowaliśmy nawozu jesienią, to dobrze jest użyć nawozu organicznego bądź mineralnego do truskawek ok. 3 tygodnie po posadzeniu.  Po ok. 3-4 latach dobrze jest odmłodzić sadzonki truskawek celem utrzymania obfitych zbiorów. 

Kompost to jeden z najbardziej bogatych w składniki odżywcze nawozów, dlatego warto mieć swój własny kompostownik. Można zrobić go samemu, przy niewielkim nakładzie pracy lub kupić gotowy. Ważne jest znalezienie odpowiedniego miejsca (nie za blisko domu, nie w miejscu eksponowanym), najlepiej lekko zacienionego. Nie wszystkie organiczne odpady nadają się do kompostowania. Należy unikać: owoców i warzyw  zmienionych chorobotwórczo, skórek z owoców cytrusowych ponieważ obniżają aktywność mikroorganizmów, chwastów z nasionami, nierozdrobnionych gałęzi, mięsa i kości, papieru gazetowego (kolorowego i czarno-białego), popiołu z innych materiałów niż drewno. Natomiast zdrowy i bogaty w mikroorganizmy glebowe kompost uzyskamy z: ściętej trawy (lekko przesuszonej, gdyż świeża bardzo mocno podnosi temperaturę), zdrowych liści z drzew i krzewów, resztek roślin ozdobnych i warzyw (bez objawów chorób), chwastów bez nasion i chorób, owoców – uszkodzonych i obitych, gałęzi rozdrobnionych na trociny, odpadów roślinnych z gospodarstwa domowego – obierki z warzyw i owoców, resztki potraw, zużyte torebki z herbaty, popiół drzewny (np. z kominka), szary papier (czysty i niezadrukowany).  Dla przyspieszenia procesu kompostowania możemy użyć tzw. przyspieszaczy kompostu. Gotowy do zastosowania kompost otrzymamy w drugim roku od założenia kompostownika.

Drzewa owocowe dostępne są zarówno w pojemnikach, jak i z gołym korzeniem. Te w pojem- nikach mogą być sadzone przez cały rok, natomiast rośliny kopane z gołym korzeniem mogą być sadzone poza okresem wegetacyjnym, czyli wiosną (kwiecień) lub jesienią (październik/listopad). Warto wiedzieć, że największy wybór drzew owocowych dostępny jest właśnie z gołym korzeniem w okresie wiosennym i jesiennym.

Przed posadzeniem należy namoczyć korzeń w wodzie, po czym wykopać dołek, zaprawić go ziemią uniwersalną lub mieszaniną kompostu z ziemią i posadzić tak, aby szczepienie wystawało 10 cm ponad powierzchnię ziemi. Co ważne, korzeń nie może być podwinięty do góry, dlatego przed zasypaniem dołka ziemią, należy sprawdzić ułożenie korzeni. Po zasypa- niu ziemią należy ją dokładnie ubić i obficie podlać.

Większe drzewka jak np. brzoskwinia, śliwa, czereśnia warto także opalikować, aby były bardziej stabilne i lepiej zabezpieczone.

Aby prawidłowo przygotować powierzchnię pod trawnik, należy rozpocząć prace od usunięcia kamieni oraz chwastów, a następnie przekopać ziemię na głębokość ok. 20cm. Następnym krokiem jest wyrównanie i przegrabienie podłoża, zalecane jest również wzbogacenie podłoża żyzną ziemią oraz nawozem wieloskładnikowym. Najlepszą porą na wysiew jest przełom IV/V lub VIII/IX (dzień bezdeszczowy, bezwietrzny). Przed posianiem trawy zraszamy powierzchnię wodą po czym możemy rozpocząć wysiewanie nasion. Używamy do tego specjalnego siewnika do trawy, lub robimy to ręcznie rozsiewając  trawę metodą na krzyż (dzielimy całość nasion na dwie części, pierwszą z nich wysiewamy  idąc wzdłuż terenu, a drugą – w poprzek). Kolejną czynnością jaką należy wykonać jest delikatne przegrabienie terenu a następnie jego przewalcowanie i podlewanie które kontynuujemy do momentu uzyskania wschodów.

Hortensja bukietowa, kwitnąca na pędach jednorocznych wymaga dla prawidłowego rozwoju regularnych, corocznych cięć. Odpowiednią porą na wykonanie tego zabiegu jest wczesna wiosna (III), zanim roślina zdoła rozwinąć liście. Skracamy zeszłoroczne pędy do wysokości ok. 20 cm. Pod koniec sierpnia wycinamy przekwitłe kwiatostany tuż pod miejscem ich wyrastania. W przypadku hortensji ogrodowej cięcie wygląda nieco inaczej, gdyż kwiaty rozwijają się na pędach dwuletnich. Usuwamy jedynie przekwitłe kwiatostany wycinając je tuż pod miejscem ich wyrośnięcia. Porą na wykonywanie tego typu cięć jest sierpień, przy bezdeszczowej pogodzie. 

Pnącza możemy sadzić przez cały okres wegetacyjny, najlepszą porą jest jednak wiosna. W zależności od wymagań siedliskowych danej odmiany wybieramy odpowiednie dla nich miejsce. Większość pnączy preferuje podłoże umiarkowanie wilgotne, stanowisko słoneczne lub półcieniste (wyjątkiem są bluszcze oraz hortensje pnące), osłonięte od wiatrów. Sadzenie rośliny rozpoczynamy od przygotowania dołka o wymiarach dwa razy większych niż bryła sadzonki, który uzupełniamy żyzną glebą. W przypadku powojników dodatkowo stosujemy drenaż z keramzytu lub żwiru na dnie dołka. Kolejnym krokiem jest umiejscowienie bryły pnącza odpowiednio ok. 3cm niżej niż rosło dotychczas. Na koniec obficie podlewamy roślinę.